Recenzje

Dziewczyna w spodniach
Recenzja zamieszczona w "Czasie fantastyki" Macieja Parowskiego, wydawnictwo Glob, Szczecin 1990 r. "(...) jej debiutancki tomik Tlko Ziemia zaskakują konsekwentną czarną atmosferą, bardzo chwilami wyszukanym okrucieństwem wizji i wyczuwalną agresywnością. W towarzystwie naszych pań, Emma Popik wygląda na jedyną autorkę chodzącą, za przeproszeniem, w portkach na co dzień i od święta."

Dot. Dziedziny
Notka wstępna do almanachu Macieja Parowskiego (Almanach Literacki Iskier, 1986r.), zawierającego opowiadanie pt. "Dziedzina ". "(...) pisuje teksty o tematyce paranaukowej do prasy polskiej i zagraniczne, jest członkiem amerykańskiego stowarzyszenia 'Mutual UFO Network'. Swoje pierwsze opowiadanie SF zamieściła na łamach Fantastyki" w 83 r., później drukowała jeszcze w Przegł ądzie technicznym(...)"

Miasto bezprawia; Dot. Bram strachu
Nowa Fantastyka nr 12 (159) Grudzień 95, notatka nt. książki pt. "Bramy Strachu. "(...) mist rzyni koszmaru deluxe - w zbiorku poezji Wrzące powietrze zaprosiła czytelników na wycieczkę po tajemniczym Mieście(...) W nowo wydanej książce Bramy strachu autorka ponownie zanurza się w głąb brudnych, hałaśliwych ulic, gdzie nie obowiązują żadne normy kulturowe i moralne"

Wrzące powietrze
Autograf nr 3 (27) październik 1995 r. zamieścił krytykę literacką tomu wierszy pt. "Wrzące powietrze". Po klikn ięciu na okładkę ukaże się także recenzja pana Karola Maliszewskiego oraz "Segregatora". Na koniec mała notatka o spotkaniu. Pan Maliszewski napisał wnikliwą recenzję. Zrozumiał, co chciałam ukazać, a mianowicie: własną historiozofię i transcendentnyo gląd spraw tego świata. Zauważył mitologizującą narracyjność, jednakże życzy sobie, bym pisała inną metodą, dokładnie przeciwną tej, jaką uznał za moją. Zaleca szept i skrót. Mitologizować narracyjnie szepcząc skrótowo. Jak więc pisać? Może mam naślad ować mistrza, to znaczy jego? Kiedy czytał swoje wiersze w Dworku Sierakowskich w Sopocie, wyznał: "napisałem wiersz srając". Zauważył moją kulturę słowa i nadwrażliwość, trudno mi uleć zmianie zgodnie z jego normami. "Poczułem się jak grafoman", czy dop iero w momencie czytania moich wierszy?

Dziennik Bałtycki
zamieścił artykuł na temat Michi Tsukady, tłumaczki z j. polskiego na j. japoński zamieszkałą w Tokyo. Dziennik Bałtycki zamieścił artykuł opis ujący pracę Tłumaczki oraz związki ze mną. Na djęciu zamieszczonym w artykule widać mnie stojącej przy obrazie namalowanym na zlecienie Pani Michi przez artystę plastyka, który przedstawia jej oblicze.

Iskry proponują
Informator wydawniczy "Iskier" 86/87 r. zamieścił reklamę "Tylko Ziemi". "(...) to jeden z ciekawszych zbiorów opowiadań fantastyczno naukowych ost atnich lat. Opowiadania Emmy Popik mają swoisty, poetycki klimat i oryginalną stylistykę, urzekająca plastycznością opisu, bogactwem metaforyki, głębią humanistycznego przesłania."

Tkaczki i dziwaczki
Wiadomości kulturalne, nr 37 (68) z 10 września 1995 r. Krzykliwa promocja grupy młodych dziwaczek zagłusza nazwiska warte dosłyszenia, tak p isze Dominika Materska i Ewa Popiołek.

Andrzej K. Waśkewicz
na łamach pisma "Litery" 4/95 r. kreauje fantastyczną wizję "Bram stachu". "(...) Ktoś przybywa do miasta, chce zagrać w telewizyjnym widowisk u, które skończy się jego śmiercią (...), jego historia powtarza epizody dziejów Chrystusa (...)"

Salon Ewy
Ewa Moskalówna opisuje swój pobyt na wieczorze promocyjnym moich książek, który odbył się w Dworku Sierakowskich w Sopocie.Artykuł datowany na 28/10/1995 r.

Nie tłum uczuć
artykuł z Dziennika Bałtyckiego, pióra Wiesławy Kwiatkowskiej. Treść tyczy się książki pt. "Sex signs" Judith Bennett która przetłumaczyłam i wydała m w wydawnictwie Akia. W Polsce można znaleźć tę pozycję pt. "Kosmiczna psychologia kobiety".

Za chwilę Bramy strachu
Głos Wybrzeża z dnia 27 lipca 1995 r. zamieszcza wywiad, pióra Aliny Kietrys, dotyczący książki "Bramy strachu".

Odczyt na Uniwersytecie Gdańskim
Skan przedstawia polecenie Prof dr hab. A. Martuszewskiej z dnia 7 marca 1994 r. przeczytania przez studentów wszystkich moich dr uków w celu przygotowania się do dyskusji ze mną. To znaczyło, że moje opowiadania są pracą domową dla studentów. Wpierw omawiano na seminarium magisterskim nowatorskie traktowanie motywu baśniowego w opowiadaniu "Na zawsze piękni i młodzi". Bardzo lub ię rozmawiać z profesorami uniwersytetu, gdyż konwersacja jest intelektualną radością, doskonale się rozumiemy. Jednakże odkrywają to, co dla pisarze jest oczywiste.