Strona główna
Jestem autorką następujących książek:
Spis treści
KSIĄŻKI
„Tylko Ziemia” - „Iskry” 1986 - opowiadania sf (najlepsza książka roku tego gatunku) „Raport” - „Czytelnik” 1988 - powieść „Wrzące powietrze” – „Wydawnictwo Gdańskie” 1994 - wiersze „Bramy strachu” - „Akia” 1986 – opowiadania sf „Genetyka bogów” „Akia”1999 - esej sf „Wejście do baśni” – „Wydawnictwo Gdańskie” 2004 - baśń dla dzieci „Plan” – wydawnictwo north press 2009 - opowiadania sf.
ALMANACHY
Moje opowiadania były również drukowane w almanachach: „Almanach młodych 1965/66”„Iskry” „Bliskie spotkanie” „Iskry” 1986 „Almanach literacki Iskier” 1986 „Co większe muchy” „Reporter” 1992.
TŁUMACZENIA
Przetłumaczyłam z języka angielskiego pięć książek w okresie od 1995 do 1999
„Twój osobisty horoskop” - Josepha Polansky’ego „Nieproszeni goście” - Richarda Halla „Dawne tajemnice” - Colina Wilsona „Przyjaciele czy nadzorcy”- Leah Haley „Kosmiczna psychologia kobiety”- Judith Bennett „Czas, aby żyć” oraz „Pożoga” Joe Haldemana, „Iskry” 1987.
Moje opowiadania przetłumaczono na
RECENZJE
Inspiracje i powiązania
Dotarła do mnie taka wiadomość: University of Washington scientist Robert Winglee and his team are working on a system that would remove space debris like those dead satellites that crash to Earth. Napisałam wiele lat temu opowiadanie “Dwa srebrniki”. Mówiło o usuwaniu śmieci z przestrzeni kosmicznej. A teraz jest na czasie, przynajmniej wkrótce będzie, ale już się o tym mówi w świecie nauki.
W Gdańsku powstała Platforma Edukacyjna, będąca informatyzacją szkoły. Od dawna są już edzienniki. Teraz nastąpi krok kolejny, a właściwie wiele kroków. Nauczyciele będą zawieszać w sieci materiały z lekcji. Zostaną wprowadzone eksiążki. Liczę na to, że tornisty uczniów będa opróżnione z ciężkich papierowych książek. Wszystko będzie można nagrać na pedrive'a i włożyć do kieszeni, aby pójść do szkoły. I tylko się pytam, po co chodzić do szkoły? Przecież przez domowy komputer można się połączyć ze szkołą, ściągnąć wykład, porozmawiaż z nauczycielami i kolegami. Oczywiście, nie wydarzy się to wkrótce, ale chyba jest to proces nieunikniony. Napisałam opowiadanie "Demon zagłady". Akcja toczy się w małym miasteczku na Dzikim Zachodzie techniki. Wokoło pustka. Miasteczko zbudowano z gotowych elementów. Wszystko jest nawet jeszcze bardziej gotowe. Wystarczy kliknąć na ikonę, a zostaną dostarczone wszelkie potrzebne rzeczy. Nie ma powodu, aby uczyć się czytać i pisać. Jest to proces wieloletni i kosztowny. Do tego miasteczka przybywa pewien tajemniczy człowiek. Wygląda jak biedny tramp. Robi sobie jednak skręta z gazety. Przez miasto przebiega elektryzująca wiadomość: Gość umie czytać. Obywatele otrzymali szansę na wpisanie ich do wielkiego rejestru ludzi. Zaczną istnieć w świadomości innych. Zostaną dołączeni do wielkiej ludzkiej rodziny. I wydarzenia zaczęły się toczyć.
