Bramy strachu
Bramy strachu to okrutna wizja świata, jego przemian, chorób i bolesnego błazeństwa. Świat opisany językiem poetyckim, pokazany z wyszukanym estetyzmem, komentarz do rzeczywistości, ujęty z przerażającą intelektualną trafnością - oto fragment recenzji.
Drugie opowiadanie Schizis - teoria światów nierealnych mówi o wzajemnych zależnościach między rzeczywistością realną a rzeczywistością gier komputerowych. Zastanawiam się, jak wzajemnie na siebie wpływają. Być może na takiej zasadzie funkcjonuje cała dostępna nam rzeczywistość. Myśląc, możemy spowodować zmiany w rzeczywistości i na odwrót: świat realny formuje nasze myślenie. Fizycy nazywają to zjawisko nielokalnością.
Pomysł opowiadania przyszedł mi do głowy, kiedy przebywałam w Londynie, chyba w roku 1990. Pamiętam, że jechałam autobusem i oglądałam wystawę kostiumów teatralnych do wypożyczenia. Tytuł pojawił się w zupełnie innych okolicznościach. Byłam na konferencji naukowej na Uniwersytecie Gdańskim i pewna pani doktor, moja znajoma, wciąż powtarzała frazę "teoria światów nierealnych". Pisałam wtedy to opowiadanie i stwierdziłam, że tytuł pasuje do treści.
